Help Me Jou Te helpen
In deze reeks “Help Me Jou Te helpen” wil ik samen met jou ervaring uitwisselen over het helpen van nabestaanden. Welke onze band met hen ook mag zijn, we kunnen steeds iets betekenen voor wie een traumatische ervaring heeft meegemaakt. Of we nu partner, vriend, vriendin, familielid, buur of collega zijn. Met de juiste aanpak kunnen we voor hen een belangrijke steun zijn.
Aniana’s Missie
Aniana’s missie is duidelijk. Die lees je ook op deze site (Aniana’s missie).
Maar toch wil ik hier, als intro, een klein stukje onder de aandacht brengen:
Is het niet zo dat we weigeren te geloven dat er een nieuwe kans op geluk op ons ligt te wachten tot een nabestaande het bewijs levert?
Graag neem ik je mee op mijn eigen queeste naar geluk, naar mijn immense verlangen om bevrijd in het leven te staan. Zodat ook jij nieuwe mogelijkheden ontdekt om jouw levenspad een nieuwe wending te geven.”
Echtgenoot van een nabestaande
Ik ben zo iemand.
Is het dan echt zo dat nabestaanden enkel hulp kunnen vinden bij andere lotgenoten? Dat alleen zij elkaar kunnen begrijpen en iets voor elkaar kunnen doen?
Zeven jaar zijn Aniana en ik samen, bijna dag op dag, maar ook elke dag.
Ik heb het zeker niet altijd juist gedaan.
Meestal was ik een helend hart of een helpende hand, soms allicht een bron van pijnlijke confrontatie met onbegrip.
Maar het heeft me allemaal veel geleerd.
Als ik haar evolutie zie dan kan ik alleen maar fier zijn op haar groei.
En blij dat ik er al die tijd mocht bij aanwezig zijn om haar daarin zoveel mogelijk te ondersteunen.
Zeven jaar geleden was het woord zelfmoord voor haar een taboe.
Een nooit benoemde geest, die echter constant een schaduw wierp op elk gelukkig moment in ons leven.
Vandaag praat en schrijft ze over zelfmoord. Over haar droom om mensen te redden. Niet alleen degene die de keuze maakt maar ook diegenen die het eerst en het zwaarst getroffen worden door die keuze, de naaste familie en vrienden. Zij blijven verweesd achter en moeten een dergelijke keuze van iemand die ze zo liefhadden een plaats geven.
Mensen helpen
Vandaag zet Aniana zich volledig in voor haar doel: mensen helpen.
Maar dat betekent niet dat bij haar alles vergeven en vergeten is.
Dat betekent niet dat er niet geregeld een waas voor de zon komt of dat er geen verdriet of pijn meer is.
Een trauma verwerken doet het verdriet of de pijn niet zomaar definitief verdwijnen. Het zorgt er wel voor dat het verdriet of de pijn je leven niet meer beheerst.
Help Me Jou Te Helpen
Maar jij? Jij die met je geliefde meeleeft, of met een vriend, een vriendin, een familielid. Hoe ga jij daarmee om? Hoe zorg jij ervoor dat je een bron van verlichting bent? En vooral: hoe bescherm jij jezelf zodat jouw leven niet overschaduwd raakt door dat verleden?
“Help Me Jou Te Helpen”. Dit is hoe wij samen aan de slag kunnen. We kunnen elkaar de hand reiken. Onze ervaringen uitwisselen over hoe wij anderen helpen bij de verwerking. Neen, we zijn geen psychologen of therapeuten, we hoeven dat ook niet te zijn om te helpen. We zijn wat in deze omgeving ervaringsdeskundigen. Wij helpen vanuit onze concrete ervaring, dag na dag.
We zijn mensen die mensen willen helpen. We beleven het elke dag. Maar we zijn ook mensen die veelal niet weten hoe ze zoiets overweldigend moeten aanpakken. Mensen die raad zoeken rond wat we wel en wat we best niet kunnen zeggen of doen.
In al mijn jaren ben ik eindeloos veel met mensen in contact geweest, heb ik met hen samengewerkt en geleefd. Genoten en pijn gehad. Ettelijke opleidingen gevolgd, maar vooral eindeloos veel geleerd van het leven zelf.
Die levenservaringen wil ik delen. Wat ik geleerd heb, vermengd met anekdotes (mooie of pijnlijke) uit het echte leven, om theorieën te staven of te ontkrachten.
Vandaag gaan we van start met een zekere voorzichtigheid. Omdat we pas anderen kunnen helpen eenmaal we voor onszelf gezorgd hebben. Sommige stukken kunnen misschien best confronterend zijn. Maar ik spreek uit ervaring. Geloof me: we kunnen pas anderen ondersteunen als we zelf sterke wortels in de grond hebben.
De stappen van het verhaal
Vanaf vandaag kan jij reeds de eerste stappen zetten in jouw verhaal.
Omdat ik er van overtuigd ben dat er een zeker orde zit in deze aanpak naar persoonlijke groei, raad ik aan de verhalen in volgorde te lezen.
Het zijn telkens korte verhalen waarin één thema aan bod komt. Soms verrijkt met persoonlijke anekdotes, soms filosofische beschouwingen, soms eerder praktische zaken. Natuurlijk kan je de thema’s ook in een andere volgorde doornemen, of er de stappen uitpikken die jou specifiek interesseren.
Op deze link vind je alles terug: https://geluknazelfmoord.com/category/help-mij-jou-te-helpen.
Wil je graag je eigen ervaring delen, deelnemen aan het debat, ideeën aanreiken dan lees ik graag je commentaar hieronder.
Een zeer hartelijke groet,
Luc